‘Waarom doe je dit eigenlijk? 100 dagen bloggen? Wat is het nut? Wil je een publiek dagboek? Waarom wil je eigenlijk schrijven?’ kreeg ik afgelopen week terug van een goede vriend.

Het antwoord was eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Ik wil gewoon schrijven.

Heel vroeger, op de lagere school, hadden we een keer een dichtwedstrijd. Bijna iedereen in de klas deed daar aan mee, ik ook. Ik heb zelfs een prijs gewonnen. Jammer genoeg weet ik niet meer waarover. Misschien komt het werkstuk wel naar boven; ik heb bijna al mijn schoolspullen nog, waarschijnlijk dit ook wel.

Vanaf dat moment vond ik schrijven leuk. Niet dat ik dat heel actief heb gedaan, maar zo af en toe had ik zin om te schrijven. Ik had zelfs een klein schrijfblokje bij me, waarin ik verhalen schreef die zo uit een jongensboek leken te komen. Tenminste, dat dacht ik toen.

Fast-forward naar het nu.

Voor mijn werk schrijf ik relatief veel. Het zijn voornamelijk zware, gedegen documenten waarin beschreven wordt wat het probleem van een klant is en wat wij voor oplossing kunnen bieden.  Daarnaast schrijf ik  op min of meer regelmatige basis blogs voor VMGuru en heb ook voor ConoScenza en Login Consultants blogs geschreven. Deze blogs gaan over het algemeen over zaken uit de IT en dan voornamelijk over VMware georiënteerde onderwerpen.

De laatste jaren heb ik ook wel eens gedacht over ‘anders’ schrijven. Ik heb schrijfsoftware op mijn Mac staan (Scrivener), ik ben begonnen aan de structuur voor drie boeken, maar ze zijn nog niet af. Zo één keer in de zoveel tijd begin ik weer te schrijven en vervolgens stokt dat dan weer. De vraag is of de boeken ooit wel afkomen.

Daarnaast heb ik wel eens gedacht om een column voor een krant te schrijven, maar dan moet je natuurlijk wel wat hebben om te laten zien. Ze willen ongetwijfeld je schrijfstijl zien en kijken of je van de meest gekke onderwerpen tekst kunt produceren.

Conclusie

Is het nu een publiek dagboek? Of zelfverheerlijking? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik kan alleen zeggen dat het lekker is om zo af en toe een stuk tekst te creëeren.