Verslaafd aan internet? Of toch eerste levensbehoefte?
Posted on August 7, 2017 (Last modified on November 13, 2023) • 3 min read • 616 wordsBen ik verslaafd aan internet? Ik geloof het niet. Ik gebruik het wel overal voor, ik zou er bijna niet meer zonder kunnen. Als je het zo bekijkt ben ik wel verslaafd aan internet. Maar goed, dan ben ik ook verslaafd aan zuurstof, eten en drinken.
Voor heel veel dingen kunnen we al niet meer zonder internet. Zonder internet komt het leven tot stilstand. In ieder geval voor mij. Geen toegang tot internet betekent dat ik heel veel niet meer kan en van heel veel geen weet meer heb.
Je zou heel snel kunnen concluderen dat ik verslaafd ben. Ik ben redelijk onafscheidelijk van mijn laptop of iPad, tenminste wanneer we thuis zijn. Maar dat is helemaal niet zo gek. We hebben geen krant, maar lezen het nieuws op internet. Wel vanuit verschillende bronnen natuurlijk, want iedereen heeft zijn eigen agenda. Nieuwssites waar ik regelmatig op te vinden ben zijn NU.nl, Blendle, Telegraaf, Trouw en het Financieel Dagblad. Ik ben er ongetwijfeld een paar vergeten. En aangezien ik bijna geen ad blockers gebruik, blijf ik ook nog eens op de hoogte van wat er te koop is.
Ook alles wat met TV en radio te maken heeft doen wij via internet. Wanneer de TV aanstaat, is het 99 van de 100 keer, omdat we iets kijken via internet: Netflix, YouTube of Uitzending Gemist. Die ene keer kijken we nog wel eens naar TV, omdat dan het programma niet op Uitzending Gemist te krijgen is. Zelfs bellen en werken doe ik via internet. Wanneer ik een dag thuiswerk haal ik mijn e-mail op en doe mijn werkzaamheden via internet.
En moeten we het dan nog hebben over kennis? Je weet wel, dat wat ‘vroegah’ in die anderhalve meter bovenop de boekenkast stond? Juist, de encyclopedie. En de vogelboekjes. En Bosatlas. Die hebben we ook niet meer. We gebruiken Wikipedia en aanverwante artikelen voor onze kennis. Dit scheelt tijd en moeite.
Dus dat we veel internet gebruiken, mag duidelijk zijn.
Er is absoluut een keerzijde aan alles via internet. Als er dan een keer storing is, kun je ook niet veel. Zeg maar gerust bijna niets. Je blijft verstoken van alle nieuws en informatie. Je kunt niet aan het werk, maar erger nog, je kunt zelfs niet eens 112 bellen als je pech hebt, want ook dat gaat over de internet backbone. Dat is wel beangstigend. Stel je voor dat één van je geliefden of vrienden hulp nodig heeft en je kunt geen hulp bereiken. Ik zou me volkomen machteloos voelen.
Ik denk dat het goed is om je te beseffen dat steeds meer via internet gaat. En dat dit uit kan vallen, net zoals elektriciteit. Wanneer je hier rekening mee houdt, hoeft het niet erg te zijn. Ken bijvoorbeeld je buren, zodat je op elkaar aan kunt.
Besef dat de scheidslijn tussen nuttig gebruik en verslaving een erg dunne scheidslijn is. Als je uren en uren nutteloos Facebook leest of je boerderij op Farmville zit te onderhouden, moet je je beseffen dat er buiten van alles gebeurt, zoals BBQ, sport, uitgaan, de film, en ga zo maar door.
Je hoeft geen internet gebruiken om bepaalde zaken te regelen, maar het zal zeker niet makkelijk zijn.
Ondanks dat ik vind dat internet een eerste levensbehoefte begint te worden, weet ik ook wel dat er daadwerkelijk mensen zijn die geen maat kunnen houden met internet. Dat opleidingen, werk en zelfs relaties te leiden hebben onder het altijd maar op internet zitten, waarbij de echte wereld wordt ontvlucht.
Denk je dat jij, of iemand in je buurt, verslaafd is aan internet? Doe de test op Jellinek. Zoek hulp voor jezelf of die ander.