Nou ja, het is nog niet zo ver, maar, zo af en toe zou je al zeggen dat het herfst is. Heerlijk. De wind giert om het huis. De regen klettert tegen de ramen. Stiekum is de herfst best wel een mooie periode. Na een, af en toe, warme zomer is het weer genieten geblazen.

Na de lente, waarbij alles weer tot leven komt wat lange tijd dood leek, kregen we een heerlijke zomer. Er waren veel warme dagen bij, soms zelfs tropische dagen. Ook hebben we de nodige buien gehad, waarbij je misschien dacht dat het al herfst was.

Maar nee, nog even en dan is het pas officieel herfst. Dan kijken mensen je niet gek meer aan wanneer je je warm kleedt. De winterse maaltijden komen ook weer op tafel: de bonensoep en erwtensoep. Alles wat we gedurende de zomer niet wilden eten.

Ik vind zelf de lente een leuk seizoen. Je ziet dat alles wat nog jong en groen was in de herfst en opgroeide in de zomer, nu langzaam richting de winter te gaan. Alles krijgt een bruine kleur, net alsof het leven zegt: ‘Ik ben blij dat ik de lente en zomer van mijn leven heb overleeft. Nu is het tijd om te genieten van de arbeid die ik heb gedaan’. Alles krijgt die kleur en geur van tevredenheid en volgroeidheid.

Ook de dagen zijn over hun hoogtepunt heen. Na de langste dag op 20 juni, worden de dagen weer snel korter. Nog maar kort geleden kon je niet slapen door het licht van de zon. Nu eten we al bijna weer in het donker.

Gezelligheid

Dit zijn ook de momenten dat we met zijn allen weer de gezelligheid in huis opzoeken. Tot nu toe waren we vaak buiten te vinden. Op het strand, of in de stad op een terras. Nu zoeken we het binnenshuis. Thuis, met de gordijnen dicht, de kachel aan. Heerlijk. Laat de herfst maar komen.